ඉතින් යාලුවනේ කොහොමද?මේ දවස් වල වැඩ නම් හොදටම වැඩියි.එත් අලුතෙන් ලියන්න හිතුන .බ්ලොග් ලෝකේ ලොකු නිහඩතාවයක් මට නම් පේනවා.මං දන්නේ නැහැ ඇයි කියලා.කොහොම උනත් මන් ප්‍රොපෙෂනල් බ්ලොග් ලියන කෙනෙක් නොවුනත් බ්ලොග් ලියන කෙනෙක් විදියට රටේ තත්වය ගැන ජනතාව අවදියෙන් තැබිය යුතුයි කියල හිතෙනවා.මේ මොහොත කියන්නේ රටේ දූෂිතයන් රජ කරද්දී සමාජ සාධාරණත්වය පුද්ගල නිදහස ගැන කතා කරන ඒ වෙනුවෙන් හඩ නගන මිනිස්සුන්ව හිර කරන්න මර්දනය කරන්න මේ රටේ පාලකයෝ උත්සහ කරන මොහොතක්.උදාහරණයක් විදියට අන්තරේ කැදවුම්කරු සංජීව බණ්ඩාර සහෝදරයා සිරගත කිරීම දක්වන්න පුළුවන්.ඔහුව සිරගත කලේ කුමක් කිරීම වෙනුවෙන්ද?කුඩු ජාවාරම් කිරීම වෙනුවෙන්ද?ස්ත්‍රී දූෂණ කිරීම නිසාද? එහෙම නැත්තම් එළිපිට මිනීමරපු නිසාද?නැහැ.නිදහස් අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් පෙනී සිටපු නිසා.මේ රටේ දුක් විඳින සුවහසක් දෙමාපියන්ගේ දුප්පත් දරුවන්ගේ අධ්‍යාපන අයිතීන් වෙනුවෙන් සටන් කරපු නිසා.අද දවසේ සටන් කරන මිනිස්සුන්ට වෙන්නේ ඔය දේ.එක්කෝ හිරගෙදර තපින්න වෙනවා.නැත්තම් මහමග මැරුම් කන්න වෙනවා.මේක අද ඊයේ වෙච්ච දෙයක් නෙමෙයි.සටන් කරන ජනතාව මර්දනය කරන එක පවතින ක්‍රමය ප්‍රශ්න කරණ මිනිස්සු මර්දනය කරන එක ඉතිහාසයේ ඉඳන්ම පාලකයන්ගේ හැටියක්.සොක්‍රටීස්ට වස දුන්නේ,ජේසුතුමාට ඇන ගැහුවේ,ගැලීලියෝව හිර කලේ,බ්රූනොව පුච්චලා මැරුවේ ඒකයි.එහෙම මරාදාලා හිර කරලා කවදාවත් සත්‍ය යටපත් කරන්න බැහැ.
පොලීසිය,උසාවිය,නීතිය,හමුදාව මේ හැමදෙයක්ම ධනපති පාලකයෝ උන්ගේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් නිර්මාණය කරගත්තු ආයුධ.උන් ධනපති හාම්පුතුන් විසින් ඇති කරන දඩ බල්ලෝ.ජුලියස් ෆුචික් කියන මාධ්‍යවේදියා(ඔහුව නාසි පාලන සමයේදී හිට්ලර් විසින් මරා දැම්මා)මේ ගැන ඔහුගේ පෝරකයේ සටහන් කියන පොතේ සඳහන් වෙලා තියනවා.කොහොම උනත් මේ තීරණාත්මක මොහොතේ,පාලකයන් විසින් අපේ අයිතිවාසිකම් අමුඅමුවේ මරා දමමින් සිටින මොහොතේ අප සියලු දෙන එක වන්ව නැගී සිටිය යුතු කාලයක් උදාවෙලා තියෙන්නේ.අද අපේ පරිත්‍යාගයන් මත තමයි අපේ අනාගතය තීරණය වෙන්නේ.ඉතින් පාලකයන් උසි ගන්වන දඩ බල්ලන්ට බය නොවී එකාවන්ව මේ කුරිරු මර්දනයන්ට එරෙහිව මහා ජන ගඟක් වගේ පෙරට එමු.
පෙරට එමු සගයිනේ
එකවගේ එකමිටට
සුන් කරමු බැඳී යදම්
අප සතුය ඒ හයිය....
අද හෙලමු දා බින්දු
හෙට තැනෙන ලොව අපේ
හෙට නැගෙන හිරු අපේ
අවදි වමු පෙරට එමු
මහා පවුරක් වගේ........
