Saturday, March 23, 2013

මේ මාස ටිකේම මොකුත් නොලිව්ව එකට සමාවෙන්න ඕනේ.දන්නවනේ ඉතින්.වඩාත් වැඩියි.ඒ මදිවට දොන්ගලේ බිලත් සෑහෙන කාලෙකින් ගෙව්වේ නැහැ.අතේ වත නැති නිසා.කොයි වෙලාවේ හරි එකට උසාවි යන්නත් වේවි මෙහෙම ගියොත්.ඉතින් කොහොමද ජීවිතේ?මගේ නම් මේ කැම්පස් ජීවිතේ තුන් වෙනි අවුරුද්දත් පටන් ගත්තා.තව එක අවුරුද්දයි. කාලේ ගෙවිල ගිහින් තියන ඉක්මන හිතා ගන්නවත් බැහැ .කොහොම උනත් දැන් මන් ඉන්නේ අයිවෝර් ජෙනින්ග්ස් එහෙමත් නැත්තන් ළමයි කියන විදියට රන්ජිතම් ගුණරත්නම් හොස්ටල් එකේ.පහසුකම් නම් හොදයි.එත් කන්දක්උඩ තියන නිසා යන්න එන්න ගියාම තමයි එපා වෙන්නේ.පහු ගිය ටිකේ රටේ විතරක් නෙමෙයි කැම්පස් එකෙත් ගොඩක් ලොකු දේවල් සිද්ධ උනා. දැනට මාසෙකට හමාරකට උඩදී විතර ජපුරෙන් හන්තාන නගින්න ආපු බැච් එකක් හන්තානේ අතරමන් වෙලා ගලවගන්න ගිය එක එහෙම මට නම් කවදාවත් අමතක වෙන්නේ නැහැ.මහා වැස්සේ මීදුමත් එක්ක අතරමන් උන ඒ කාණ්ඩය ගේන්න හවස හයට හතට විතර උඩට නැග්ග අපිට පල්ලෙහට බහින්න උනේ පහුවෙනිදා පාන්දර.හිතා ගන්න පුලුවන්ද සැප.ඒ විතරක්ද පහුගිය ටිකේ කැම්පස් එකේ යම් යම් නොසන්සුන්තවයනුත් තිබ්බා.එකට හේතුව මේ පාර ගොඩක් ළමයින්ට හොස්ටල් කපල තිබීම ඉඩ නැති නිසා.අපේ අය  ඔහොම දෙයක් වෙනවා තව හොස්ටල් දෙකක දෙන්න කියල ඉල්ලුවේ අවුරුදු ගානකට කලින් ඉදන්.මේකේ හිටපු අමන පාලකයෝ ඒවා ඇහුවේ නැහැ.අලුතින් ඉංජිනේරු පීඨයට ළමයි ආවාම තමයි ඒ කට්ටියගේ ඇස් ඇරුනේ.ඔන්න එතකොට ළමයින්ට කියනවා ලියුම් දීල කොහෙන් හරි කුලියට ගෙවල් හොයල දෙන්න කියල.හරියට කක්කා බර වෙලා පිට්ටනි හොයනවා වගේ.එක කරන්න ඕනෙත් ළමයි.ඒ මදිවට නවක වදේ කියල ආයෙත් පත්තර වලින් මඩ  ගහන්නත් පටන් අරන්.ඒ මුවාවෙන් කැම්පස් එකේ ප්‍රශ්න වලින් කර අරින්නයි මුන් හදන්නේ.මේ ඊයේ පෙරේදා අක්බාර් හොස්ටල් එකට ගිය අපේ පිස්සු හැදිච්ච නියෝජ්‍ය උපකුලපතියයි අනිත් ලොක්කෝ ටිකයි පලවෙනි වසර මල්ලිලට අවජාතකයෝ කියල බැනලා.උන් කියපු අභූත දේවල් ප්‍රතික්ෂේප කලහම. එතකොට ඒ කාලකන්නින්ට නවක වද පනතින් නඩු දාන්න ඕනේ නැද්ද?මේ ඊයේ පෙරේද පත්තරේක තිබුන අලුතෙන් ආපු යට පිළුණු බත් කන්න දුන්න කියල.මේවා ඇහුණාම මුන්ගේ තියන එව්වා ගලවන්න හිතෙනවා.කවදාවත් විශ්ව විද්‍යාලේ අපි අපු කාලේ නොදැකපු ඒවගේ දේවල් ලියන පත්තරකාරයන්ගේ ඔලුව ගැන දෙපාරක් හිතන්න ඕනේ.මන් කැම්පස් ඇවිත් අවුරුදු තුනකට වැඩියි.එදා ඉදන් මේ වෙනකන් කවදාවත් අපේ සීනියර් අයියල පිළුණු බත් කවල නැහැ.අතේ සල්ලි නැති උනහම මේකෙන්  කාපන් කියල තමන් කන බත් පත දික්කරන්න තරම් මිනිස් හැගීමක් තියන මිනිස්සු මේකේ ඉන්නේ.එහෙවු මිනිස්සුන්ට ගරහන එක ගැන මගේ හිතේ තියෙන්නේ මහා කලකිරීමක්.ඔය හැමදේකම යටි බලාපොරොත්තුව අපි දන්නවා.මේකේ ඉන්නේ අමනුස්සයෝ කියල හංවඩු ගහල විශ්ව විද්‍යාල ගැන තියන බලාපොරොත්තු නැති කරලා පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල ගෙනත් නිදහස් අධ්‍යාපනය වනසන්නයි මුන් හදන්නේ.එකට උඩ  ගෙඩි දෙන්නේ ජාතියක් ජන්මයක් නැති පත්තර වාර්තාකරයෝ.මන් මේ කියන්නේ හැමෝම ගැන නෙමෙයි.කොන්දක් තියන් වැඩ කරන මිනිස්සු ටිකක් ඉන්නවා.ඒ කාලේ හිටපු මීමන මහත්තයලා වගේ අයත් මර්ධනය දැඩිව තිබුණු 88-89 කාලේ බය නැතුව කතා කරපු මාධව මහත්තයල ගැනත් හිතේ ලොකු ගෞරවයක් තියනවා.එත් මේ කොහේටවත් නැති පාන්කඩයෝ නිසා ඒ මිනිස්සුන්ගේ ගෞරවයත් පත්තර කලාවේ ගෞරවයත් නැති වෙනවා.ඒ ගැන දුකයි.ඒ කොහොම උනත් විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යාගේ ගරුත්වය විනාශ කරන ඔය වගේ බොරු දේවල් එක පාරට පිලිගන්නතුව ටිකක් හොයල බලන්න කියල ඉල්ලනවා.
             මේ රටේ විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතිය විනාශ කරන්න පාලකයෝ ලොකු ගේමක් ගහනවා.ආචාර්යවරුන්ට මේවා එපා කරවලා,ළමයි ගැන බොරු කතන්දර මවල,අවශ්‍ය පහසුකම් නොදී වැය  කරන මුදල් කප්පාදු කරලා මේවා වට්ටන්නයි හදන්නේ.එක නිසා ඔය උගුල් වලට අහුවෙන්න එපා.මේවගේ ඉගෙන ගන්න බහුතරය දුප්පත් දෙමවුපියන්ගේ දරුවෝ.නිදහස් අධ්‍යාපනයක් නැතුව සල්ලි දීල ඉගෙන ගන්න උනොත් ගමේ පොල් කඩන මනුස්සයාගේ කුලී වැඩ කරන මනුස්සයාගේ දරුවට මොකද වෙන්නේ?ක්ෂිතිජයට එහායින් ලෝකය දකින්න ඒ දරුවන්ට ඉඩක් නැද්ද?අද නිදහස් අධ්‍යාපනයට කෙලින්න බලන් ඉන්න පාහරයෝ ඔක්කොමත් නිදහස් අධ්‍යාපනයේ වරමින් ඔය පුටු වලට ගිය උන්.කොහොම උනත් මේ රටේ කොන්දක් තියන අන්තිම විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයා දක්වා මේ නිදහස් අධ්‍යාපනය රැක ගන්න පාරට බැහැල සටන් කරනවා.මොකද ඔවුන්ට ආදර්ශයක් තියනවා.ලෙයින් යකඩින් මඩින්නට බැරි උණු අතීතයක් තියනවා.ඒ අතීතයේ ඉදන් නිෂ්මිලා,බාලෙලා,වෙනුරලා වගේ ආදරණීය සහෝදරවරු දහස් ගානක් අපි දිහා බලන් ඉන්නවා.ස්ට්‍රයික් ගහ යට ඉදන් නිෂ්මි කතා කරන හඩ තාමත් මේ හන්තාන අවකාශයෙන් අපිට ඇහෙනවා.ඒ සහෝදරවරුන්ගේ ශරීර වල ලෙයින් පෝෂණය උණු තණපත් වලින් තාමත් ඔවුන්ගේ ජීවන සුවඳ අපිට දැනෙනවා.ඔවුන්ගේ ඒ අනන්ත කැපකිරීම් පරාජය වෙන්න අපේ සහෝදරයෝ සහෝදරියෝ ඉඩ දෙන්නැති බව හෙට ඉර පායනවා වගේ මට විශ්වාසයි.

No comments:

Post a Comment