හුදෙකලා සිතුවිලි
හන්තාන කන්ද සේ සිහින සිත දරාගෙන
මහවැලිය ගං දෑල හිදිමි මග බලාගෙන
මා අතැර දම ඔබ ගියත් අද දුර බෝම
ආදරෙය් කුමරියේ පෙර සේම මා තාම.......
මහවැලිය ගං දෑල හිදිමි මග බලාගෙන
මා අතැර දම ඔබ ගියත් අද දුර බෝම
ආදරෙය් කුමරියේ පෙර සේම මා තාම.......
ඔබේ හද පුදසුනේ පුදකලෙමි ජීවිතය
පයට පෑගී වැටුණි මගේ මුළු ලෝකයම
වැටෙන කඳුලැලි මගේ දෙකම්මුල් තෙමාගෙන
පැන් පොදක් වුව මැනව ඔබේ හද නිවාලන.....
පයට පෑගී වැටුණි මගේ මුළු ලෝකයම
වැටෙන කඳුලැලි මගේ දෙකම්මුල් තෙමාගෙන
පැන් පොදක් වුව මැනව ඔබේ හද නිවාලන.....
ඈත්වී යන නමුදු අද මගේ හිත දවා
සාප නොකරමි ඉතින් රැයේ සිහිනෙන් පවා
මතු මියෙන දිනක යලි ආවොතින් මා සොයා
ඔබට ඇති ආදරය කියන්නම් කෑගසා......
සාප නොකරමි ඉතින් රැයේ සිහිනෙන් පවා
මතු මියෙන දිනක යලි ආවොතින් මා සොයා
ඔබට ඇති ආදරය කියන්නම් කෑගසා......
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete